روستای تاریخی ابیانه در 38 کیلومتری شهرستان نطنز از توابع اصفهان و در دامنه کوه کرکس قرار دارد.
این روستا در لیست آثار ملی ایران ثبت شده است.
در قدیم به ابیانه ویونا می گفتند، ویونا به معنای بیدستان است.
قدمت این روستای تاریخی به 4000 سال قبل برمی گردد.
شغل اصلی مردم ابیانه، کشاورزی، باغداری و دامداری است.
محصولات ابیانه جو، گندم، سیب زمینی و انواع میوه مانند سیب، آلو، زردآلو، گلابی، بادام و گردو است.
فرهنگ و پوشش مردم ابیانه
مردم روستای زیبای ابیانه در حفظ آداب، سنت و فرهنگ خود کوشا بودند و هنوز لباس های محلی خود را می پوشند.
زن ها پیراهن بلندی از پارچه های گلدار و رنگارنگ می پوشند و چارقدهای سفید بر سر می کنند که بلندی چارقدها تا کمر آنهاست.
مردان نیز شلوار گشاد و درازی از پارچه سیاه.
می توانید از مغازه های ابیانه لباس محلی کرایه کنید و عکس یادگاری بگیرید.
معماری خانه های ابیانه
خانه های روستای ابیانه روی دامنه ای پرشیب واقع شده اند و معماری زیبا و چشم نوازی دارند.
در نگاه اول روستا چند طبقه به نظر می رسد چرا که خانه ها به صورت پلکانی روی هم قرار دارند.
نمای خانه ها با خاک سرخ پوشیده شده است که این خاک سرخ از کارخانه ای نزدیک روستا تامین می شود. به همین دلیل این روستا به روستای سرخ نیز معروف است.
خانه های ابیانه دارای ایوان و پنجره های چوبی است. درب های کوبه ای هم یکی دیگر از زیبایی های معماری این روستاست.
آب و هوای ابیانه
روستای ابیانه سرسبز و خوش آب و هواست و بهترین فصل برای سفر به این روستا بهار و تابستان است. در پاییز هوا کمی سرد است اما طبیعت ابیانه بسیار زیبا و حیرت انگیز می شود.
گردشگران بسیاری هر ساله از روستای زیبای ابیانه دیدن می کنند.
همچنین مردم در تاسوعا و عاشورای حسینی برای دیدن مراسم های خاص به این روستا می آیند.
چندین زیارتگاه و مسجد تاریخی نیز در ابیانه وجود دارند.
